bensanri

Kaktüsün çiçek açtığını keşfettikten sonra hep dikenlerini koparmak istedim. Çocukluğumdan uzunca bir zamana kadar süregelen bir şeydi bu. Sonra masadan kalktım dikenleri tıraşlamak yerine ben -ben-  benleri tıraşladım gerçi sana gelmeden önce de tıraşlamıştım; tekrar çıktılar şüphesiz, varoluşsal biraz. “Dur”dedi biri durdum, dururken devam ettim. Yontmasaydım bu engebeyi, muhtemelen dibinde biten bir mantar olurdum. Defalarca […]

Yıllar önce bugün; gözleri tek çizgi olan naif bir kadının rahminden düş’tüm.

Bir şeyleri anlatmak ne güç, kendi sezilerimizle yaşıyor ve varlığımızın küçük bir noktasında bunları güncelliyorken tüm bu pratikleri ifade edebilmek için öğrettiğiniz o ortak dilde içimden geçenleri; kelimelere dökerken -asla- aslında içimden geçenin aynısını ifade edemiyor olmak; içimden geçenleri beynimde toparlayıp senin için giydirirken ne çok kayıp veriyor ne çok eksiliyorum.  Öğrettiğiniz kelimeleri aldım, hiçbiri […]

Işığa doğru kapılmış, hafif kaygılı Yorulmuş uzuvlarım Ayakkabı bağcıkları, Vintage dükkanındaki fırfırlı gömlekler, Modadaki Dr. Şakir Paşa sokak Hangisi okşayabilir 5 yaşındaki saçlarımı Artarak Ard arda Art, dol hüzmelerime Belki bir ışık belki de bir falez yığını gibi.

dudaklarını geçirseydin dişlerime Dünyanın yapay farlarında kayar yine sana uzanırdı bacaklarım Eskişehir’deki sokak üçgeni: İstanbul-Billur-Bolayır… Uzun kirpiklerine takılıp Billur sokağa yürür Defalarca Defalarca yeniden yürür Toprak kokan ensemi gezdirirdim. Çamurlu ayakkabılarımla bana yansımanı takip ederken Güneş çoktan evine döner, Çekik gözlerimle bana, benimle akmanı izlerken Keşke dudaklarını geçirseydin dişlerime Bir sanrının iç ağrısıyken heyecanın İç […]